Η Οδηγία 2010/75/ΕΕ (Industrial Emmissions Directive-IED) σε ισχύ στις 6 Ιανουαρίου 2011 και είναι ο διάδοχος της οδηγίας IPPC και στην ουσία, αφορά την ελαχιστοποίηση της ρύπανσης από διάφορες βιομηχανικές πηγές σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η IED δημιουργεί ένα νέο πλαίσιο για την αδειοδότηση των βιομηχανικών εγκαταστάσεων και επηρεάζει βιομηχανικές δραστηριότητες με ισχυρό δυναμικό ρύπανσης, όπως καθορίζονται στο παράρτημα Ι της οδηγίας (ενεργειακές βιομηχανίες, παραγωγή και επεξεργασία μετάλλων, βιομηχανία ορυκτών προϊόντων, χημική βιομηχανία, διαχείριση αποβλήτων, κτηνοτροφία κ.λπ.).
Έχει ήδη δημιουργήθει κατάλογος με ανόργανες ουσίες στις οποίες θα δοθεί προτεραιότητα για την αναθεώρηση των διαθέσιμων BAT βάσει της IED με κύριο κριτήριο το μεγάλο όγκο παραγωγής τους.
Η IED που πρέπει να μεταφερθεί στις εθνικές νομοθεσίες των κρατών μελών έως έως τις 7 Ιανουαρίου 2013 βασίζεται στις ακόλουθες αρχές: (1) της ολοκληρωμένη ς προσέγγισης για την αδειοδότηση, (2) την εφαρμογή των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών, (3) την ευελιξία, (4) τις επιθεωρήσεις και (5), τη δημόσια συμμετοχή.
Η ολοκληρωμένη προσέγγιση σημαίνει ότι οι άδειες πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το σύνολο της περιβαλλοντικής απόδοσης της εγκατάστασης, που καλύπτουν, π.χ. εκπομπές στον αέρα, το νερό και το έδαφος, την παραγωγή αποβλήτων, τη χρήση των πρώτων υλών, την ενεργειακή απόδοση, το θόρυβο, την πρόληψη των ατυχημάτων, καθώς και την αποκατάσταση του χώρου μετά το κλείσιμο.
Σε περίπτωση που η δραστηριότητα περιλαμβάνει τη χρήση, παραγωγή ή ελευθέρωση σχετικών επικίνδυνων ουσιών, η IED απαιτεί από τους αρμόδιους να συντάξουν έκθεση πριν την έναρξη της λειτουργίας της εγκατάστασης και η άδεια να ανανεώνεται έχοντας υπόψη την πιθανότητα ρύπανσης του εδάφους και των υπόγειων υδάτων, την εξασφάλιση της ολοκληρωμένης προσέγγισης.
Οι όροι αδειοδότησης, συμπεριλαμβανομένων και των οριακών τιμών εκπομπών (ΟΤΕ) πρέπει να βασίζονται στις Βέλτιστες Διαθέσιμες Τεχνικές (ΒΔΤ), όπως ορίζονταν στην οδηγία IPPC. Οι ΒΔΤ θα αποτελούν πλέον τη βάση για τον καθορισμό των όρων αδειοδότησης. Επιπλέον η IED περιλαμβάνει υποχρεωτικές απαιτήσεις για τις περιβαλλοντικές επιθεωρήσεις και τα Κ-Μ θα πρέπει να θεσπίσουν σύστημα περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων και να καταρτίσουν σχέδια επιθεώρησης. Η IED απαιτεί αυτοψίες να πραγματοποιούνται κάθε 1 έως 3 χρόνια, με κριτήριο τον κίνδυνο της δραστηριότητας.
Η οδηγία εξασφαλίζει ότι το κοινό έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, καθώς και να ενημερωθεί για τις συνέπειές της, έχοντας πρόσβαση σε (α) τις αιτήσεις χορήγησης άδειας, προκειμένου να εκφράσουν τις απόψεις, (β) τις άδειες, (γ) τα αποτελέσματα της παρακολούθησης των απορρίψεων και (δ) την παρακολούθηση της Ευρωπαϊκής κυκλοφορίας και Μεταφοράς Ρύπων (E-PRTR) με πρόσβαση σε ένα δημόσιο μητρώο, το λεγόμενο ευρωπαϊκό μητρώο ρυπογόνων εκπομπών (EPER).